In de luwte van de gemeenteraad van april werd vernoemd dat burgemeester Ludwig Vandenhove zich nu ook officieel burgemeester van onze stad mag noemen. Hij was immers de laatste in Limburg die de eed aflegde bij de gouverneur. Hoog tijd dus om even te kijken naar de staat van de Truiense politiek.
Op de vooravond van van de 5de maand van het nieuwe bestuur, blikt onze redactie terug op de voorbije maanden en hoe de Truiense politiek zich in zijn nieuwe kader heeft gezet. Voor het eerst sinds lange tijd zit Vlaams Belang in de gemeenteraad en is de bestuurspartij CD&V naar de oppositiebanken verwezen. Vooruit heeft opnieuw de leiding genomen, en met nieuwe partijen als WOW in de meerderheid is er nog veel dat op zijn plaats moet vallen. Rapporten geven is dus weinig zinvol, maar toch duiken er al elementen op die wel eens de hele legislatuur kunnen beïnvloeden. Onze redactie spit ze uit.
De meerderheid
In de Truiense politiek is een duidelijke zoektocht naar positionering aan de gang. Veteranen zoals Ludwig Vandenhove en Filip Moers hebben hun plek al snel gevonden. Vandenhove, inmiddels aan zijn vierde bestuur toe, kampt echter met een veranderde bestuurscultuur. De verhoogde waakzaamheid binnen de administratie zorgt voor vertraging en tegenspraak. Iets wat Vandenhove niet gewend is. Thans is de houding een gevolg van de manier waarop zijn partij aan oppositie deed met veel klachten en audits.Tegelijk komt zijn leiderschapsstijl, waarbij hij zich zet als DE burgervader, onder druk te staan in een tijd waarin coalitiepartners meer gelijkwaardigheid eisen.
Er is ook geen duidelijke beleidslijn. Vandenhove weet dit een beetje te verdoezelen door te wijzen op het gebrek aan middelen en de noodzaak tot terugkeer naar basistaken. Die strategie werkt, want propere straten, streng optreden tegen overtredingen en een sterke focus op lokale politie leveren hem positieve reacties op. Maar met alleen propere straten maak je een stad niet klaar voor de toekomst. En net dat heeft Vandenhove nodig om zijn partij Vooruit stevig als bestuurspartij te positioneren. Want buiten hemzelf is er binnen die partij niet echt iemand die mee op de voorgrond treed.
Aan de andere kant worstelt nieuwkomer WOW met een moeilijke start. Hun intrede in het bestuur verliep stroef, wat de relatie met CD&V blijvend verzuurde. Marijn Ghys ondervindt dat stedelijk bestuur veel complexer is dan het leiden van een vzw. Zeker in een stad als Sint-Truiden waar de regels door het besmeurde imago van de stad, extra streng worden opgevolgd. Schepen Katrien Bomans liep dan weer in de val van CD&V en hun opiniemakers, waardoor het bezoek aan Benin aan haar blijft kleven. Nochtans was dit “ballonnetje” van de oppositie inhoudelijk niet echt sterk. Het is vooral de communicatie van WOW die ervoor zorgt dat dit onderwerp online blijft nazinderen. Online, want de doorsnee Truienaar heeft deze discussie nauwelijks gevolgd. WOW zit duidelijk met een communicatieprobleem, wat hun zoektocht naar een duidelijke plaats in het politieke landschap bemoeilijkt.
Intussen houden N-VA en Open VLD zich opvallend stil. Beide partijen hebben zich na mindere verkiezingen op inhoudelijk werk gericht. Pascy Monette focust zich op het zorgbedrijf, Hilde Vautmans blijft actief op Europees niveau. Voor Open VLD wordt het bovendien een uitdaging zich opnieuw uit te vinden, zeker na de opkomst van WOW, waar veel liberaal getinte mensen actief zijn.
N-VA communiceert te weinig over haar realisaties en mist zichtbare kopstukken, wat problematisch is in een politieke context waarin ze rechtstreekse concurrentie op rechts hebben. Het voordeel dat ze hebben is dat ze de ruimte krijgen van Vandenhove om zich inhoudelijk te zetten.
De oppositie
In de oppositie zoekt CD&V naar een nieuwe rol. Als voormalige bestuurspartij is het lastig geloofwaardig oppositie te voeren, zeker over thema’s zoals begroting waarvoor ze eerder zelf verantwoordelijkheden droeg. Lopende onderzoeken spelen hen ook parten.
Hun strategie voor de komende jaren lijkt zich wel al af te tekenen: net als Vooruit in eerdere legislaturen proberen ze lang aanslepende dossiers te lanceren. Dossiers waar onder andere aan hen gelinkte opiniepagina’s op terug komen. Die aanpak werkt momenteel nog niet, mede door de ervaring binnen het huidige bestuur. Vandenhove weet duidelijk wanneer hij Kempeneers moet uitnodigen voor een koffie. Tot nu toe zijn hun ‘successen’ vooral te danken aan de onervarenheid van nieuwe partijen zoals WOW. Het dossier rond Benin kwam pas echt tot leven na de reactie van de politieke neofiet. CD&V lijkt ook te kunnen scoren wanneer ze zich constructief opstelt en samenwerkt met het bestuur. Zo kwam de discussie rond de eregallerij van burgemeesters nooit echt op gang maar kwamen Vandenhove en Kempeneers snel tot een akkoord en mag de fractieleider binnenkort ook mee aanschuiven bij een gesprek met Batopin.
Vlaams Belang voelt zich dan weer comfortabel in de oppositie. Ze slagen erin hun boodschap kernachtig en consequent te brengen. De scherpe kantjes waarvoor de partij vaak wordt bekritiseerd, weten ze doorgaans goed te verdoezelen. Het zal aan het bestuur zijn om die minder fraaie kanten bloot te leggen, zoals Bomans al deed met haar open brief.
Conclusie
Samengevat worstelen veel spelers in Sint-Truiden met de overgang naar een nieuwe politieke rol. Aangezien dit jaar ook nog de financiële beslissingen van het vorige bestuur moeten uitvoeren, kan het huidige bestuur zijn stempel (nog) niet drukken. CD&V heeft het dan weer moeilijk met hun stem te vinden als oppositiepartij en lijkt alleen successen te winnen wanneer zij zich ‘bestuurlijk’ opstellen. Maar dat levert hen niet bepaald een leidinggevende positie in de oppositie op. Maar kan zijn vruchten afwerpen naar de toekomst toe.
De Truiense politiek zit in een transitiejaar. Het wordt uitkijken naar 1 mei 2026 om te zien of iedereen dan zijn plek heeft gevonden.
